- ibadətçi
- is. İbadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətdə keçirən adam.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ibadətçi
Look at other dictionaries:
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rədd — 1. is. <ər.> Qəbul etməmə, yox cavabı vermə, mənfi cavab vermə. <Cavanşir:> Sasani qoşunlarının sərkərdəsi Bəhrama rədd cavabı verilsin! M. Hüs.. Kazım əli ilə rədd işarəsi verdi. M. C.. Rədd etmək – 1) qəbul etməmək, yox cavabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sillə — is. Açıq əllə, əl ayası ilə üzə vurulan zərbə. Sillə ilişdirmək. – <Məşədi İbad:> Rəhmətlik Pərizada günlərin bir günü bir sillə çəkdim ki, bir dişi sındı. Ü. H.. Nəzarətçi söyüş söydü və sağında dayanmış növbətçinin qırmızı yanağına əlinin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
